Een vrouwelijke medewerker heeft in verband met haar bevalling recht op een zwangerschaps- en bevallingsverlof van totaal zestien weken. Tijdens dat verlof heeft zij recht op een uitkering die net zo hoog is als het Ziektewetdagloon, ofwel 100% van haar salaris (tot het maximum dagloon). De uitkering wordt in beginsel via de werkgever aangevraagd, uiterlijk twee weken voor de ingangsdatum van het verlof. Bij de aanvraag moet een zogenaamde zwangerschapsverklaring worden overgelegd. De uitkering kan via de werkgever worden uitbetaald of rechtstreeks door UWV.

Duur van het verlof
De werkneemster kan tussen zes tot vier weken voor de vermoedelijke bevallingsdatum stoppen met werken. Zij mag in ieder geval niet werken vanaf vier weken voor die datum.

De werkneemster heeft altijd recht op minstens zestien weken verlof, waarvan minstens tien weken na de bevalling. Is zij bijvoorbeeld zes weken van tevoren gestopt met werken en is de baby twee weken te laat, dan worden er twee weken opgeteld bij de tien verlofweken die nog over zijn.

Ziekte
Als de werkneemster voorafgaand aan het zwangerschapsverlof of na het bevallingsverlof ziek is vanwege haar zwangerschap of bevalling, dan heeft zij recht op een Ziektewetuitkering. Deze uitkering is 100% van het dagloon (tot het maximum dagloon).

Zelfstandigen
Is de zwangere vrouw verzekerd voor de Wet arbeidsongeschiktheid zelfstandigen (WAZ), dan heeft zij ook recht op minstens zestien weken uitkering in verband met de bevalling. Twee weken voor de bevallingsdatum moet de uitkering worden aangevraagd. De uitkering bedraagt maximaal het minimumloon. Het verlof kan tussen vier en zes weken voor de uitgerekende datum ingaan.

De zelfstandige kan er, onder bepaalde voorwaarden, ook voor kiezen om de WAZ-uitkering te gebruiken voor vervanging. Dan wordt de uitkering vermeerderd met werkgeverspremies rechtstreeks uitbetaald aan het uitzend- of detacheringsbureau dat de vervanger ter beschikking stelt.